Jaskra – choroba oczu prowadząca do postępującego i nieodwracalnego uszkodzenia nerwu wzrokowego i komórek zwojowych siatkówki i co za tym idzie – pogorszenia lub utraty wzroku. Głównym czynnikiem powodującym uszkodzenie nerwu wzrokowego w jaskrze jest nadmierny wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej.
OBJAWY:
- Jeżeli problem dotyczy jednego oka pacjent może właściwie nie dostrzec utraty widzenia w tym oku i jest to odkrywane przypadkowo przy zasłonięciu zdrowego oka lub podczas badania okulistycznego
- tzw. atak jaskry czyli silny ból oka i głowy
- zaczerwienia oka, łzawienia, nudności, a nawet wymioty
- pogorszenia widzenia
- zjawiskiem kół tęczowych
- miażdżycę
- choroby układu krwiotwórczego (białaczka, niedokrwistość, skazy krwotoczne)
- wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego, np. przy guzie mózgu
METODY LECZENIA:
Leczenie jaskry polega na zmniejszaniu ciśnienia śródgałkowego poprzez stosowanie leków ułatwiających odpływ cieczy wodnistej z gałki ocznej i/lub zmniejszenie jej produkcji. Stosuje się głównie leki w postaci kropli do oczu, czasem podaje się leki doustne. Jaskrę można leczyć także operacyjnie.